{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
triumvir (Diccionari)
triumvir
m. HIST.
En l'antiguitat romana, cada una de les tres persones que formaven una comissió o associació.
triumvir (Traducció Valencià-Castellà)
triumvir
m.
triunviro.
Et pot interessar
Nb
altivecer
arqueo
atermancia
castizo
coïtja
céntrico
esquizogénesis
glavi
guinet
inclinante
malestatger
mantilla
morfosintàctic
paperets
promíscuament
regallós
sabuderia
santificació
trabucación